اونکه به آذر معنا داد..

بعضی ماه‏های سال بود و نبودشون واسه آدم یکیه.. فقط چون تو تقویمن و تو اجبارن وقتش که برسه باید ازشون ردبشی، می‏شناسیشون.. اومدنشون هیچ حسی و توت بیدار نمی‏کنه، یادآور هیچ خاطره‏ای نیستن برات.. مرداد، تیر، اسفند.. تا یه سال پیش آذر در حد یه ماه معمولی چپونده شده تو تقویم بودن از نگاه من..

آذر اما حسابش از بقیه جدا شد.. برام معنی پیدا کرد وقتی فهمیدم تو متولدشی.. که "ساکن کوی ِ آذری.. پلاک بیست و شیش".. آذر از وقتی واسم عزیزتر شد که یادم اومد اولین قدمهات و تو این ماه بود که گذاشتی به زندگیم، آذر یک سال پیش..


آذرنشین ِ دلنشین! خوش نشین..


پ-ن: حدیث کوچولو، خاله‏ش، کودک ِ درون ِ خاله‏ش، خانواده‏ی کروکودیل‏ها، کیوشاد، هیچکاک، سایمون و کلیه‏ی وابستگان و غیروابستگان تولدت و تبریک می‏گن متولد آذر ِ خاص ِ من!