فرشته

تو که نیستی

تمام تنهایی‏ها شاخ دارند؛
تاریکی‏ها دم!

تو که نیستی

هیولای غم کمین می‏کند
کنج اتاق..
لای چین پرده‏ها
زیر تخت
پشت درها!

تو که نیستی

جادوگر سیاهی زندانبانم است
اتاق سلول انفرادیم
خیابان، پارکها، کوچه‏ها
زندانم!

تو که نیستی..

نه! بگذار تو باشی
تو بیایی
تو بمانی..

تو که می‏آیی

هیولا می‏میرد
جادوگر ذوب می‏شود

من می‏مانم و خوشبختی

خوشبختی که شاخ و دم ندارد!